دولت راه حل بحران ها را در انتقال آن ها به سطح زندگی، معیشت، درمان و آموزش عموم مردم می بیند، در حالیکه بودجۀ نهادها و سازمان های حاکم همچنان رشد و افزایش یافته تا سیاست ها و اولویت های خود را اجرا کنند.

ÿ حاکمیت که کمتر  به دعواهای مدیران دولتی و کارفرمایان از یکطرف و کارمندان و کارگران وارد می شد، با گسترش نابسامانی ها، تورم و افزایش هزینه های زندگی، در سرکوب اعتراضات معیشتی – حقوقی و صنفی ورود پیدا می کند.

ÿ در فاصله سال های 91- 1382 بر اثر افزایش هزینه های درمان میزان سقوط به خط فقر 5/2 برابر افزایش یافته است. در سال 1382 بر اثر هزینه های درمان در سال 2% مردم به زیر خط فقر سقوط کرده اند، که در سالهای بعد مرتب افزایش یافته است. نماینده شهرستان‌های رفسنجان در مجلس گفت: بین حقوق بازنشستگان و تورم فاصله‌ای نزدیک به ۶۷ تا ۷۰درصد است. افزایش حدود 30% نرخ ارز طی سه ماه اخیر باز هم هزینه را افزایش و ارزش واقعی حقوق ها کاهش می یابد.

ÿ بازنشستگان اولین قشر گستردۀ اجتماعی بودند که بجهت تعداد زیاد و ارادۀ مصمم، پس از دیوار کشی سراسری محوطۀ ورودی مجلس و استقرار نیروهای ضد شورش در خیابان مجاور مجلس توانستند سدها و موانع را برداشته و بر تمهیدات برای الغای هر گونه تظاهراتی مهر بطلان بزنند.

ÿ نظر به تعداد کثیر بازنشستگان و حقوق بگیران بهمراه خانواده های خود،  با افزایش همبستگی و قدرت آنها، می توانند در بودجۀ بندی و برنامه های توسعه، بخصوص در انتخابات ها خواسته های خود را بر دولتمردان دیکته و از آنان التزام های لازم برای تحقق مطالبات و حقوق خود و اجرای عدالت را بگیرند

ÿ بازنشستگانی که علیرغم اطلاع بی تفاوت ماندند، نه تنها به کاهش قدرت خرید و گسترش فقر و کاهش سطح درمان برای همۀ بازنشستگان رأی می دهند بلکه زمینه تداوم سیاست های فعلی در حقوق های نجومی و اختلاس های کلان، فلاکت عمومی و بر باد رفتن ثروت های مردم فراهم می شود.

با تداوم برنامه ها و سیاست های جاری، رکود و بن بست های اقتصادی و اجتماعی هر دم گسترده تر می شود. راه حلّ گشایش در این وضعیت تغییر اساسی و پایه ای در سیاست های کلان  جاری و تقسیم عادلانه و معقول درآمدهاست، اما آنان راه حل را در انتقال بحران ها به سطح زندگی، معیشت، درمان و آموزش عموم مردم می بینند بطوریکه نه تنها بودجۀ اعوان و انصار، نهادها و سازمان هایی که ابزار اجرای سیاست های حاکم هستند، سرسوزنی کاهش نیابد بلکه بودجۀ آنها همچنان رشد و افزایش یافته تا تداوم سیاست ها و اولویت های خود را به قیمت گسترش فقر و فلاکت عمومی اجرا کنند.

بازنشستگان از اقشار مردمی، همانند معلمان، کارگران، کارمندان، پرستاران، نیروهای نظامی( غیر از فرماندهان) و حقوق بگیرانی هستند که می بایست همواره در زیر ضرب و فشار سیاست های غلط و تراکم دارائی ها و ثروت ها در دست عده ای قلیل و خودی ها در معرض بیشترین فشارها در یورش به سطح زندگی، معیشت و درمان عمومی قرار گیرند. در این خصوص وضعیت بازنشستگان بمراتب وخیم تر از شاغلین است. افزایش قیمت ها بخصوص مواد خوراکی، وسایل اولیۀ زندگی و درمان و بهداشت امری روزمره شده و تورم  به ماه و هفته می رسد. قیمت گوشت در یکسال اخیر 60% افزایش و از سفره حقوق بگیران خارج شده است.  (خبرگزاری فارس 24 مهر ماه امسال) خبرگزاری مهر در 29 فروردین 94 با اشاره به حقوق 200 تا 300 میلیونی حقوق جراحان مغز و اعصاب نوشت: « در شرایطی که درآمد یک کارگر ایرانی بطور متوسط یک پنجم( تا حدّ یک دهم) درآمد کارگر اروپایی نیست، چطور درآمد یک پزشک متخصص ایرانی بین 5 تا 10 برابر همتای اروپایی است. نماینده شهرستان‌های رفسنجان و انار در مجلس در جلسه تکریم بازنشستگان در سال 96 گفت: بین حقوق بازنشستگان و تورم فاصله‌ای نزدیک به ۶۷ تا ۷۰درصد است. به گزارش مهر، محمد نهاوندیان، در روز تکریم بازنشستگان اظهار کرد. صندوق‌هابه چالش تبدیل شدند که حاصل سوءتدبیر است. وی با بیان اینکه در دولت نهم و دهم به رغم افزایش حقوق، تورم به قدری بالا رفته که قدرت خرید بازنشستگان ۶۷ درصد کاهش یافته است. (اقتصاد‌ ایران – همشهری آنلاین 26 شهریور 96) بر طبق آمار وزیر بهداشت در سال 95 هر سال حدود 000/700 نفر در اثر هزینه های درمان به زیر خط فقر سقوط می کنند.  بنا برگزارش روزنامه شرق در مورخ 20/1/93 در فاصله سال های 91- 1382 بر اثر افزایش هزینه های درمان، میزان سقوط به خط فقر 5/2 برابر افزایش یافته است. بنا به تحقیقی که توسط دکتر راغفر استاد دانشگاه انجام شد، در سال 1382 بر اثر هزینه های درمان در سال 2% مردم به زیر خط فقر سقوط کرده اند این نسبت در سالهای بعد مرتب افزایش یافته است. در سال 84 به 2/2 و در سال 90 به 5/4 و سال 91 به پنج درصد و اکنون به 7% و در کلان شهرها به 14%  افزایش یافته است. با افزایش قیمت دلار حدود 30 در صد طی سه ماه اخیر ، یورش ها به سطح معیشت بازنشستگان بازهم افزایش یافته، که تبعات آن در ماههای آتی در افزایش هزینۀ معیشت حقوق بگیران تحمیل می شود. سیاست حاکمیت که تا کنون در ورود کمتر به دعواهای مدیران دولتی و کارفرمایان از یکطرف و کارمندان و کارگران از طرف دیگر بوده است با گسترش نابسامانی ها و افزایش سطح زندگی، در حال تغییر است و از این ببعد با گسترش فقر و فلاکت، دولت در سرکوب اعتراضات معیشتی – حقوق و صنفی بیشتر ورود پیدا می کند. در این راستا،  محوطه وسیع همراه با پارک  مقابل درب شرقی مجلس شورای اسلامی محل حضور گروههای معترض غارت شده را با دیوارهای سراسری  محصور و  مسیر ورود به این محوطه را مسدود کرده اند.  طی هفته های اخیر گارد ضد شورش تمام وقت در خیابان شمالی مجلس حضور یافته تا هر گونه تجمعی را سرکوب کند.

در روز 19 آذر که بازنشستگان برای اعتراض به کاهش مداوم ارزش واقعی حقوق و افزایش مستمر هزینه های زندگی، تصمیم به برگزاری تجمع اعتراضی داشتند، متروی بهارستان را مسدود کرده بودند و قطارها اعلام می کردند که در این ایستگاه توقف نخواهند  کرد.بازنشستگان در ایستگاهها مجاور پیاده و به سمت میدان بهارستان حرکت می کردند. تعداد زیاد جمعیت باعث شد که گروههای راهپیمایی از همان مناطق شکل بگیرد. با نزدیک شدن به خیابان شمالی مجلس نیروی انتظامی مرکب از کلانتری های مجاور و نیروی امداد و نیروهای پیشگیری مانع از ادامۀ مسیر بازنشستگان شده و تلاش می کردند با فشار و از طریق بلندگو آنها را متفرق کنند. ممانعت این نیروها باعث شکل گیری تجمعات متعدد بازنشستگان، در مناطق مختلف گردید. نیروی انتظامی، و لباس شخصی ها (بصورت نامحسوس) تلاش داشتند که تجمع در خیابان مجاور مجلس را به پارک مقابل سازمان برنامه بودجه منتقل کنند، بازنشستگان ابتدا سردر گم بودند اما تصمیم کسانی که حرکت بسمت مجلس را اعلام می کردند غالب شد   پس از مدتی  نظر به میزان بسیار زیاد جمعیت و ارادۀ بازنشستگان برای تداوم راه خود، نیروهای فوق، مجبور به عقب نشینی و باز کردن مسیر حرکت شدند. علاوه بر نیروهای فوق، نیروهای ضد شورش نیز با سپرها و باتوم های آماده وارد شدند اما با توجه به ارادۀ بازنشستگان و فشار جمعیت و بی اثر بودن خود، مجبور به ترک محوطه شدند. سر در گمی و دستورات متناقض به نیروهای انتظامی باعث پیچیده تر شدن اوضاع و اشغال کامل خیابان توسط معترضین و راهبندان طولانی خودروها گردید. و اجباراً راه را برای حرکت بسمت محوطه ای نزدیک به درب مجلس باز کرده و جمعیت معترض به آن سمت حرکت نمود. به این ترتیب بازنشستگان اولین اقشار و گروههای اجتماعی بودند که پس از دیوار کشی سراسری و استقرار نیروهای ضد شورش توانستند سدها، سنگرها و موانع را برداشته و تمهیدات برای الغای هر گونه تظاهراتی را مهر بطلان بزنند. آنان طی ساعت ها به تجمع اعتراضی و طرح شعارها و مطالبات خود پرداختند.

یکی از موارد قابل توجه در تظاهرات آن بود که سربازان نیروی انتظامی که برای مقابله با بازنشستگان حضور یافته بودند با احساس هم سرنوشتی و همدردی با تظاهرکنندگان هیچگونه اقدامی علیه بازنشسنگان بعمل نیاوردند. مورد دوم، حوالی ساعت 13 ببعد زمانی بود که از بخش کارکنان مجلس از طریق پل هوایی عابر پیاده که کارکنان و یا نمایندگان ( که اکثریت از معممین بهمراه یک محافظ و راهنما بودند) مستقیماً در محوطه مجلس حضور می یابند با هوو تظاهرا کنندگان مواجه می شدند بطوریکه پلیس مجبور شد دو طرف پل هوایی را مسدود و مانع از عبور و مرور کارکنان مجلس شود.

شعارهای تظاهر کنندگان :

فریاد فریاد از این همه بیداد

معیشت منزلت حق مسلم ماست

حقوق های نجومی فلاکت عمومی

یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل می شه

خط فقر 4 میلیون حقوق ما یک میلیون

دولت به این بی غیرتی هرگز ندیده ملتی

……………………………………….

ننایج و دستارودهای روز 19 آذر ناشی از حضور تعداد کثیر بازنشستگان و ارادۀ مصمم آنان بود که قدرت عکس العمل از  دولتیان سلب کرد. با افزایش همبستگی و قدرت بازنشستگان، آنها می توانند در بودجۀ بندی سالیانه  و برنامه های توسعه، بخصوص در انتخابات ها- با لحاظ خانواده های خود- قدرت بزرگی را تشکیل داده و می توانند، خواسته های خود را بر دولتمردان دیکته و از آنان التزام های لازم برای افزایش و تأمین سطح زندگی و سطح درمان و تحقق عدالت را بگیرند

بازنشستگانی که بی تفاوت مانده یا فقط به طرح مشکلات در فضای مجازی اکتفا کرده و در تظاهرات حضور نیافتند، نه تنها به کاهش قدرت خرید و گسترش فقر و کاهش سطح درمان برای همۀ بازنشستگان رأی می دهند بلکه زمینه را برای  تداوم فقر و فلاکت برای همۀ مردم و حقوق بگیران شده و در واقع به اختلاس گران و بر باد دهندکان ثروت ملی مهیا می کنند. یعنی زمینه تداوم سیاست های فعلی در حقوق های نجومی و اختلاس های کلان و بر باد رفتن ثروت های مردم فراهم می شود.

از ضعف های تظاهرات بازنشستگان فقدان رهبری یکپارچه در تجمع های مختلف  و در تجمع اصلی و هماهنگی بین شرکت کنندگان بود. همچنین برخی از تشکل های بازنشستگی از حمله بازنشستگان نفت، صنایع فولاد، وزارت نیرو و برق، شرکت واحد و ………..می بایست، رسماً اطلاعیه داده و در تجمع اعتراضی شرکت می کردند. همچنین کانون کارگران بازنشسته و پیشکسوتان (تحت پوشش تأمین اجتماعی) که از مدیران و جتاح های دولتی حمایت می کنند، بازنشستگان را از حضور در تجمع نهی می کردند اما کارگران بازنشسته در هماهنگی با هم بطور گسترده شرکت داشتتد.

تا حوالی ساعت 15 بازنشستگان به حضور خود تداوم داده و قرار بعدی به چهارم دی ماه موکول شد.

                                                                                                جمعی از بازنشستگان

20 آذر 1396

منبع:

 http://www.azadi-b.com/J/2017/12/post_984.html